Επί κατασχέσεων απαιτήσεων στα χέρια τρίτων, ορίζεται στο άρθρο 31 του ν.δ.356/1974 (Α’ 90), ως ισχύει μετά από την αντικατάστασή του με την περίπτωση 8^α της υποπαραγράφου Δ.1 της παραγράφου Δ του Μέρους Β του άρθρου 2 του ν. 4336/2015 (Α’ 94), ότι δεν χωρεί κατάσχεση μισθών, συντάξεων και ασφαλιστικών βοηθημάτων που καταβάλλονται περιοδικά, εφόσον το ποσόν αυτών μηνιαίως είναι μικρότερο των χιλίων (1.000) Ευρώ, στις περιπτώσεις δε που υπερβαίνει το ποσόν αυτό, επιτρέπεται η κατάσχεση επί του 1/2 του υπερβάλλοντος ποσού των χιλίων (1.000) Ευρώ και μέχρι του ποσού των χιλίων πεντακοσίων (1.500) ευρώ, ενώ για ποσά άνω των χιλίων πεντακοσίων (1.500) Ευρώ επιτρέπεται η κατάσχεση επί του συνόλου του υπερβάλλοντος ποσού των χιλίων πεντακοσίων (1.500) Ευρώ.

Επίσης, στην παράγραφο 2 του άρθρου 31 του Κ.Ε.Δ.Ε. προσδιορίζεται το ακατάσχετο των καταθέσεων σε πιστωτικά ιδρύματα σε έναν και μοναδικό ατομικό ή κοινό λογαριασμό στα χίλια διακόσια πενήντα (1.250) Ευρώ, μηνιαίως, για κάθε φυσικό πρόσωπο και σε ένα μόνο πιστωτικό ίδρυμα. Στην περίπτωση που ο μισθός ή η σύνταξη κατατίθεται σε τραπεζικό λογαριασμό, απαιτείται η γνωστοποίησή του με την υποβολή ηλεκτρονικής δήλωσης στο πληροφοριακό σύστημα της Φορολογικής Διοίκησης (σχετ. ΠΟΛ. 1222/2015 & ΠΟΛ. 1182/2014).

Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι δεν θεσπίζεται αυτοδίκαιη προστασία μισθού, σύνταξης ή περιοδικά καταβαλλόμενου ασφαλιστικού βοηθήματος που κατατίθεται σε πιστωτικό ίδρυμα, αλλά προστατεύονται, ως ακατάσχετες, μόνο οι καταθέσεις του ενός και μοναδικού στο χρηματοπιστωτικό σύστημα δηλωθέντος ως ακατάσχετου λογαριασμού και μέχρι του ύψους των 1250 Ευρώ μηνιαίως, ανεξαρτήτως προέλευσης αυτών.

Πηγή:ΓΓΔΕ, ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΜΕ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, Σεπτέμβριος 2016