Πέντε χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου για τη Διαμεσολάβηση στις αστικές και εμπορικές υποθέσεις, ως εναλλακτική μέθοδο επίλυσης διαφορών , ο θεσμός δε φαίνεται να έχει κερδίσει έδαφος. Κατά τη γνώμη μου άδικα. Και αυτό γιατί και πολιτισμένη και γρήγορη λύση επίλυσης διαφορών είναι και σαφώς θα βοηθούσε να μειωθούν οι υποθέσεις που εισέρχονται στα Δικαστήρια ώστε τελικά και εκεί να φθάνουν όσες πράγματι πρέπει να επιλύονται έτσι. Σε όσες μάλιστα περιπτώσεις τα εμπλεκόμενα μέρη εξακολουθούν να συνδέονται για τον όποιο λόγο και μετά το πέρας της αντιδικίας τους, η Διαμεσολάβηση είναι πολλές φορές η ενδεδειγμένη λύση καθώς τα μέρη, με τη βοήθεια και συνδρομή του Διαμεσολαβητή, ενός τρίτου προς τα μέρη ουδέτερου προσώπου, διαπραγματεύονται προκειμένου να καταλήξουν σε μία βιώσιμη και αμοιβαία ικανοποιητική λύση της διαφοράς, χωρίς την ανάγκη να προσφύγουν σε μία χρονοβόρα και δαπανηρή δικαστική διαμάχη όπου κάποιος άλλος, ο Δικαστής, θα αποφασίσει για αυτούς.
Οι όποιες επίσημες προσπάθειες προώθησης του θεσμού μέχρι τώρα έγιναν μέσα στο στενό πλαίσιο όσων επιβάλλονται είτε από τις κοινοτικές Οδηγίες είτε από τα επιδοτούμενα προγράμματα: κάποια σεμινάρια που πρέπει να γίνουν, κάποιες ομιλίες που πρέπει να προγραμματιστούν. Τίποτα ως εκδήλωση μιας αληθινής πεποίθησης ότι ο θεσμός αξίζει αφ’ ενός να εμπεδωθεί στη συνείδηση των πολιτών και αφ’ ετέρου να οργανωθεί από τη βάση του . Οι Πύλες της Διαμεσολάβησης που εδώ και ένα χρόνο και πλέον προβλέφθηκαν να λειτουργήσουν στα Πρωτοδικεία όλης της χώρας, με στόχο την διάδοση του θεσμού , δεν υλοποιήθηκαν με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις. Διαμεσολαβητές εκπαιδεύτηκαν από οργανισμούς που αρκέστηκαν σ’ αυτό, πιστοποιήθηκαν εκατοντάδες άτομα σαν να επρόκειτο να κληθούν άμεσα να αναπτύξουν τις συγκεκριμένες δεξιότητες τους και εκεί έμειναν τα πράγματα. Ούτε και στη μεγάλη συζήτηση για την επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης, ενός θέματος που μας αφορά όλους, που ξεκίνησε εδώ και ένα χρόνο , δε βρήκε η Διαμεσολάβηση το χώρο που της αναλογεί.
Πρόσφατα ανακοινώθηκε η ίδρυση ενός νέου Οργανισμού , του Οργανισμού Προώθησης Εναλλακτικών Μεθόδων Επίλυσης Διαφορών (Ο.Π.Ε.Μ.Ε.Δ) ,με σκοπό να συμβάλει αποφασιστικά στη διάδοση και εμπέδωση της διαμεσολάβησης στην Ελλάδα.Ο επικεφαλής του νέου Οργανισμού, Π. Πικραμμένος , με κάνει να αισθάνομαι μια αισιοδοξία. 15 άλλοι φορείς συμμετέχουν στην νέα αυτή προσπάθεια κάνοντας λόγο για μια οργανωμένη προώθηση της Διαμεσολάβησης ως απάντηση «στην ανάγκη της Ελληνικής Κοινωνίας και Οικονομίας για ένα νέο, σύγχρονο σύστημα επίλυσης των διαφορών, καθώς και για μια σταδιακή αλλαγή κουλτούρας στον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι “συγκρούσεις” σε κάθε πεδίο της κοινωνικής συμβίωσης και της οικονομικής δραστηριότητας (οικογένεια, εμπόριο, σχολείο, εργασία, αθλητισμός κ.α.)».
Αυτή «η αλλαγή κουλτούρας» αξίζει να υποστηριχθεί. Όχι μόνο για την επιτάχυνση της δικαιοσύνης.
Mαρούσα Πρωτοπαπαδάκη
