ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΜΙΑΣ ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός Απόφασης 6/2015
ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΜΙΑΣ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Αλέξανδρο Οικονόμου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Ιωάννη Μπαντίδη, Πρωτοδίκη, Βασιλική Παπαγιάννη, Πρωτοδίκη - Εισηγήτρια και από την Γραμματέα Ευαγγελία Κάλτσα.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 17 Οκτωβρίου 2014, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΚΑΛΟΥΣΑΣ - ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «.............» και τον διακριτικό τίτλο «.............», που εδρεύει στην Αθήνα, οδός ............. αρ. ... και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου της Αθανάσιου Τσόγκα.
ΤΩΝ ΚΑΘ ΩΝ Η ΚΛΗΣΗ - ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1) ............. συζ. ............., κατοίκου Λιανοκλαδίου Λαμίας και 2) ............., κατοίκου Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης, οδός ............. αρ. ...., οι οποίοι παραστάθηκαν διά της πληρεξουσίας δικηγόρου τους Ανδρονίκης Καντερέ.
Η καλούσα - ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 04.06.2014 κλήση της που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου στις 04.06.2014, προσδιορίστηκε για την δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή νης παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο, με την οποία επαναφέρει προς συζήτηση την από 07.10.2013 αγωγή της, που απευθύνεται στο Δικαστήριο αυτό και έχει κατατεθεί νόμιμα με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 1724/ΤΠ/110/14.10.2013.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την από 04.06.2014 αίτηση - κλήση της καλούσας - ενάγουσας, που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου στις 04.06.2014 νομίμως επαναφέρεται προς συζήτηση κατά τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας, η από 07.10.2013 αγωγή της, η οποία απευθύνεται στο Δικαστήριο τούτο και έχει κατατεθεί νόμιμα στη Γραμματεία του, με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 1724/ΤΠ/110/14.10.2013.
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 939 ΑΚ για τη διάρρηξη της απαλλοτριωτικής πράξεως, απαιτείται: 1) αυτή να έγινε από τον οφειλέτη 2) με πρόθεση βλάβης του δανειστή, η οποία θεωρείται ότι υπάρχει όταν αυτός γνωρίζει ότι με την απαλλοτρίωση του περιουσιακού του στοιχείου θα περιέλθει σε τέτοια οικονομική κατάσταση, ώστε η περιουσία, που του απομένει να μην αρκεί για την ικανοποίηση του δανειστή, 3) να υπάρχει βλάβη των δανειστών, η οποία υφίσταται όταν η υπολειπόμενη περιουσία του δανειστή δεν αρκεί για την ικανοποίηση του ενάγοντος δανειστή, οπότε η αφερεγγυότητα του οφειλέτη, που αποτελεί στοιχείο της βάσης της αγωγής όταν η διάρρηξη ζητείται για την πράξη της απαλλοτρίωσης οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου του οφειλέτη προς βλάβη του δανειστή του έχει απαρχής μόνο χρηματική απαίτηση κατ` εκείνου πρέπει να υπάρχει κατά το χρόνο έγερσης (επίδοσης) της αγωγής που είναι ο κρίσιμος χρόνος για τον προσδιορισμό της βλάβης του δανειστή, ενώ ο ισχυρισμός του οφειλέτη ή του από αυτόν αποκτήσαντος τρίτου περί υπάρξεως άλλης εμφανούς περιουσίας του απαλλοτριώσαντος οφειλέτη, ικανής προς ικανοποίηση της απαίτησης του δανειστή, βάλλει κατά του στοιχείου της αφερεγγυότητας και αποτελεί ένσταση, για το ορισμένο της οποίας πρέπει να αναφέρονται τα περιουσιακά στοιχεία και η αξία αυτών, ώστε να παρέχεται η δυνατότητα στον ενάγοντα δανειστή να αμυνθεί και να μπορεί να κριθεί αν η υπολειπόμενη αυτή εμφανής περιουσία, εν όψει της αξίας αυτής και της απαίτησης του δανειστή, είναι ικανή για την ικανοποίηση του (ΑΠ 1824/2012 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1001/2007 ΝΟΜΟΣ) και 4) γνώση του τρίτου (προς τον οποίο έγινε η απαλλοτρίωση), της προθέσεως του απαλλοτριώσαντος προς βλάβη του δανειστή του, που τεκμαίρεται ότι υπάρχει όταν ο τρίτος έχει μία από τις ιδιότητες και συγγενικές σχέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 941 παρ. 2 του ΑΚ εφόσον όμως δεν παρήλθε έτος από την απαλλοτρίωση μέχρι την άσκηση της αγωγής, επιτρέπεται δε η κατάρριψη του τεκμηρίου με ανταπόδειξη, ενώ το στοιχείο της γνώσης δεν απαιτείται σε απαλλοτρίωση από χαριστική αιτία (δωρεά) κατά το άρθρο 942 του ΑΚ (ΑΠ 1937/2006 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1796/2006, ΑΠ 602/2005, ΑΠ 1482/2004 ο.π., ΕφΑθ 120/2014 ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, στοιχείο της περί διαρρήξεως αγωγής (παυλιανής) είναι να έχει καταστεί η απαίτηση του δανειστή απαιτητή και ληξιπρόθεσμη, που σε περίπτωση απαιτήσεως από κατάλοιπο αλληλόχρεου λογαριασμού επέρχεται με το οριστικό κλείσιμο αυτού, το οποίο να έχει λάβει χώρα πριν από τήν άσκηση της αγωγής, χωρίς να απαιτείται να εκτίθενται σ` αυτήν τα κατ` ιδίαν κονδύλια του λογαριασμού, επί πλέον δε να εκτίθεται σαφώς ότι η υπολειπόμενη μετά την απαλλοτρίωση περιουσία των εναγομένων δεν επαρκεί για την ικανοποίηση των δανειστών (ΑΠ 805/2013, ΑΠ 1796/2006, ΕφΠειρ 344/2011, ΠΠρΛαρ 193/2012, ΠΠΡΠειρ 2520/2011 ΝΟΜΟΣ).
Με την υπό κρίση αγωγή της η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι δυνάμει της υπ` αριθμ. ............/08.04.2008 σύμβασης πίστωσης με ανοιχτό (αλληλόχρεο) λογαριασμό και τπς πρόσθετης πράξης αυτής, χορήγησε στην ............. πίστωση συνολικού ποσού 15.000 ευρώ, ότι η πρώτη εναγομένη συμβλήθηκε στις ως άνω συμβάσεις ανεπιφύλακτα, ως εγγυήτρια και ότι στις 20.06.2013, επειδή η πιστούχος αλλά και η εγγυήτρια δεν ήταν συνεπείς στις καταβολές τους, προέβη στο οριστικό κλείσιμο του ως άνω λογαριασμού με χρεωστικό υπόλοιπο ύψους 29.076,25 ευρώ. Τέλος, ισχυρίζεται ότι στις 18.05.2012 η πρώτη εναγόμενη προέβη στη μεταβίβαση, λόγω δωρεάς εν ζωή, του αναλυτικά περιγραφόμενου στο αγωγικό δικόγραφο ακινήτου πλήρους κυριότητας της προς τον δεύτερο εναγόμενο, εγγονό της, με σκοπό να αποφύγει την αποπληρωμή του ανωτέρω χρέους της, καθόσον το έτερο περιουσιακό στοιχείο αυτής δεν επαρκεί για την ικανοποίηση της ενάγουσας. Με βάση αυτό το ιστορικό ζητεί να διαρρηχθεί η μεταξύ των εναγομένων δικαιοπραξία που καταρτίστηκε με το υπ` αριθμ. .........../18.05.2012, νόμιμα μεταγεγραμμένο συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Λαμίας, ............. και να καταδικαστούν αυτοί στη δικαστική της δαπάνη. Με το ως άνω περιεχόμενο και αίτημα η αγωγή, παραδεκτώς και αρμοδίως εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, (αρθρ. 7, 9, 18 και 22 ΚΠολΔ) να την εκδικάσει κατά την προκείμενη τακτική διαδικασία, είναι ορισμένη, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα στη μείζονα σκέψη της παρούσας, απορριπτόμενης της σχετικής ένστασης των εναγομένων και νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 939 επ., 942, 943, 847 επ., 857 ΑΚ και 176 ΚΠολΔ, και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ` ουσίαν, δεδομένου ότι για το παραδεκτό αυτής περίληψη της έχει εγγραφεί στα βιβλία Διεκδικήσεων του Υποθηκοφυλακείου Λαμίας (βλ. το υπ` αριθμ. 2384/15.10.2013 πιστοποιητικό του Υποθηκοφυλακείου Λαμίας).
Για την περίπτωση της καταδολιευτικής δικαιοπραξίας, όπως ήδη προαναφέρθηκε, ο ισχυρισμός του εναγομένου οφειλέτη ή του από αυτόν αποκτήσαντος τρίτου, προς απόκρουση της εις βάρος του αγωγής του δανειστή με την οποία ζητείται η διάρρηξη δικαιοπραξίας ως καταδολιευτικής, ότι ο απαλλοτριώσας οφειλέτης έχει άλλη εμφανή περιουσία, ικανή προς ικανοποίηση των δανειστών του οφειλέτη, αποτελεί ένσταση και για να είναι ορισμένος πρέπει να αναφέρονται τα περιουσιακά στοιχεία και η αξία αυτών, ώστε να παρέχεται η δυνατότητα στον ενάγοντα δανειστή να αμυνθεί και να μπορεί να κριθεί αν η υπολειπόμενη αυτή εμφανής περιουσία, εν όψει της αξίας αυτής και της απαίτησης του δανειστή, είναι ικανή για την ικανοποίηση του δανειστή (ΑΠ 1824/2012 ΝΟΜΟΣ). Κρίσιμος χρόνος για να κριθεί η ανεπάρκεια της υπόλοιπης περιουσίας είναι ο χρόνος ασκήσεως της αγωγής (ΕφΑθ 5062/2004 ΝΟΜΟΣ), ενώ επιπλέον η ανεπάρκεια πρέπει και να υφίσταται κατά τον χρόνο συζήτησης της αγωγής (ΑΠ 805/2013 ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 2120/2014 ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, κατά το άρθρο 281 Α.Κ., η άσκηση του δικαιώματος απαγορεύεται αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος. Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, το δικαίωμα θεωρείται ότι ασκείται καταχρηστικά όταν η συμπεριφορά του δικαιούχου που προηγήθηκε, ή η πραγματική κατάσταση που διαμορφώθηκε κατά το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε, ή οι περιστάσεις που μεσολάβησαν, χωρίς κατά νόμο να εμποδίζουν την γένεση ή να επάγονται την απόσβεση του δικαιώματος, καθιστούν μη ανεκτή τη μεταγενέστερη άσκησή του, κατά τις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου, αφού τείνει στην ανατροπή καταστάσεως που δημιουργήθηκε υπό ορισμένες ειδικές, συνθήκες και διατηρήθηκε για πολύ χρόνο με το επακόλουθο να συνεπάγεται επαχθείς συνέπειες για τον υπόχρεο (ΟλΑΠ. 17/95, ΟλΑΠ. 62/90 ΝΟΜΟΣ). Απαιτείται δηλαδή, για να χαρακτηρισθεί καταχρηστική η άσκηση του δικαιώματος να έχει δημιουργηθεί στον υπόχρεο, από την συμπεριφορά του δικαιούχου σε συνάρτηση και με εκείνη του υπόχρεου, και μάλιστα ευλόγως, η πεποίθηση ότι ο δικαιούχος δεν πρόκειται να ασκήσει το δικαίωμά του. Απαιτείται ακόμη οι πράξεις του υπόχρεου και η υπ` αυτού δημιουργηθείσα κατάσταση, που συνεπάγεται ιδιαιτέρως επαχθείς για τον υπόχρεο επιπτώσεις να τελούν σε αιτιώδη σχέση με την προηγούμενη συμπεριφορά του δικαιούχου, το ζήτημα δε αν οι συνέπειες που συνεπάγεται η άσκηση του δικαιώματος είναι επαχθείς για τον υπόχρεο πρέπει να αντιμετωπίζεται και σε συνάρτηση με τις αντίστοιχες συνέπειες που μπορεί να επέλθουν εις βάρος του δικαιούχου από την παρακώλυση της ικανοποιήσεως του δικαιώματός του (ΕφΑθ 2120/2014 ό.π). Με τις νομίμως κατατεθειμένες προτάσεις τους οι εναγόμενοι ισχυρίζονται ότι η ενάγουσα δεν υφίσταται βλάβη από την ως άνω απαλλοτριωτική δικαιοπραξία διότι η πρώτη εναγομένη κατά το χρονικό διάστημα της επίδικης μεταβίβασης και μέχρι και σήμερα έχει στην ιδιοκτησία της έτερο ακίνητο και δη το περιγραφόμενο στο υπ` αριθμ. ........../2003 συμβόλαιο δωρεάς εν ζωή της συμβολαιογράφου Λαμίας ............., του οποίου η εμπορική αξία ανέρχεται στο ποσό των 50.000 ευρώ και στο οποίο η ενάγουσα έχει εγγράψει υποθήκη για το ποσό των 37.800 ευρώ, περιουσιακό στοιχείο δηλαδή ικανό να ικανοποιήσει την απαίτησή της. Ο ισχυρισμός αυτός, δεόντως εκτιμώμενος, θεμελιώνει την ένσταση περί του ότι ο απαλλοτριώσας οφειλέτης έχει άλλη εμφανή περιουσία ικανή προς ικανοποίηση των δανειστών του, σύμφωνα, με τα διαλαμβανόμενα στη μείζονα πρόταση που προηγήθηκε και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική του βασιμότητα. Περαιτέρω, οι εναγόμενοι ισχυρίζονται ότι η ενάγουσα αδιαφόρησε για την έκβαση της χορηγηθείσας πίστωσης προβαίνοντας στο κλείσιμο του αλληλοχρέου λογαριασμού πέντε (5) χρόνια μετά την μη εξυπηρέτηση αυτού επιτείνοντας μ` αυτό τον τρόπο την προκληθείσα ζημία της από δικό της πταίσμα. Ο ισχυρισμός αυτός, όμως των εναγομένων αλυσιτελώς προβάλλεται καθόσον και αληθής υποτιθέμενος δεν άγει σε κατάλυση της αξίωσης της ενάγουσας προς διάρρηξη των επίδικων απαλλοτριώσεων. Τέλος, προβάλλουν την ένσταση περί καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος της ενάγουσας, καθόσον η ίδια (ενάγουσα) δεν μερίμνησε για την προστασία των συμφερόντων της, δεν επικοινώνησε προσωπικά με την πρώτη εναγομένη για να την ενημερώσει για την κακή έκβαση της πίστωσης, τουναντίον δημιούργησε την πεποίθηση της καλής και χρηστής συναλλαγής αφήνοντας να παρέλθει το χρονικό διάστημα των πέντε (5) ετών. Η ένσταση αυτή δεν είναι νόμιμη, καθόσον υπό τα επικαλούμενα ως άνω πραγματικά περιστατικά, αληθή υποτιθέμενα, η άσκηση του δικαιώματος από την ενάγουσα δεν καθίσταται καταχρηστική κατά την έννοια του άρθρου 281 ΑΚ, σύμφωνα και με τη μείζονα σκέψη που, προηγήθηκε (πρβλ ΑΠ 1130/2011 ΝΟΜΟΣ).
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων, εξετασθέντων στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως, και από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει της υπ` αριθμ. ............./08.04.2008 σύμβασης πίστωσης με ανοιχτό (αλληλόχρεο) λογαριασμό, την οποία συνήψε η ενάγουσα με την πιστούχο ............. και της από 08.04.2008 πρόσθετης πράξης, χορηγήθηκε σ` αυτήν πίστωση με ανοιχτό (αλληλόχρεο) λογαριασμό μέχρι του ποσού των 15.000 ευρώ. Η πρώτη εναγομένη, ως εκ τρίτου συμβαλλόμενη, τόσο στην αρχική υπ` αριθμ. ............./08.04.2008 σύμβαση πίστωσης με ανοιχτό (αλληλόχρεο) λογαριασμό, όσο και στην ως άνω πρόσθετη πράξη, εγγυήθηκε ανεπιφύλακτα την οφειλή της ως άνω αναφερόμενης πιστούχου, μέχρι του συνολικού ποσού αυτής, ενεχόμενος εις ολόκληρον με αυτήν και ως αυτοφειλέτης, παραιτούμενη του ευεργετήματος διζήσεως. Στις 20.06.2013 η ενάγουσα προέβη στο οριστικό κλείσιμο του λογαριασμού της ως άνω πίστωσης της πρωτοφειλέτριας, το υπόλοιπο της οποίας ανερχόταν στο ποσό των 29.076,25 ευρώ. Το γεγονός αυτό το γνωστοποίησε στην πρώτη εναγομένη με την από 15.07.2013 επιστολή της που της επιδόθηκε στις 18.07.2013, καλώντας την συγχρόνως να προβεί στην εξόφληση της ως άνω οφειλής, ως εγγυήτρια αυτοφειλέτης της απαίτησης. Για την παραπάνω απαίτηση της η ενάγουσα στη συνέχεια ζήτησε και πέτυχε την έκδοση της υπ` αριθμ. 401/2013 Διαταγής Πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λαμίας, με την οποία υποχρεώθηκε η πρώτη εναγομένη εις ολόκληρον με τους λοιπούς συνοφειλέτες να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 29.076,25 ευρώ πλέον τόκων υπερημερίας από 21.06.2013 και εξόδων, η οποία επιδόθηκε στην πρώτη εναγομένη στις 26.07.2013, χωρίς να έχει ασκηθεί εκ μέρους της ανακοπή. Περαιτέρω αποδείχτηκε ότι στις 18.05.2012 δυνάμει του υπ` αριθμ. .........../2012 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Λαμίας ............., νομίμως μεταγεγραμμένου στον τόμο ...... και αριθμό ....., η πρώτη εναγομένη μεταβίβασε, λόγω δωρεάς εν ζωή, στον δεύτερο εναγόμενο, εγγονό της, κατά πλήρη κυριότητα, ένα τμήμα οικοπέδου αποκλειστικής χρήσης, το οποίο αποτελεί αυτοτελή, ανεξάρτητη και διακεκριμένη οριζόντια κατ` επιφάνεια ιδιοκτησία, επιφάνεια 86,48 τ.μ. και ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του όλου οικοπέδου των 414,24 τ.μ.. 209/1000 εξ αδιαιρέτο, κείμενο εντός των ορίων οικισμού Λιανοκλαδίου Δήμου Λαμιέων και δη το νοτιοανατολικό τμήμα του όλου οικοπέδου εντός του οποίου υπάρχει διώροφη οικία με δώμα στην απόληξη, εμβαδού 45 τ.μ. σε κάθε όροφο και το οποίο συνορεύει ανατολικά με πλευρά ΑΖ μήκους 5,84 μ. με κοινοτικό δρόμο πλάτους 8 μ., δυτικά με πλευρά ΚΘ μήκους 5,60 μ. με άλλο αυτοτελές τμήμα του όλου οικοπέδου ιδιοκτησίας ............., βόρεια με πλευρά ΖΗΘ συνολικού μήκους 14,92 μ, με άλλο αυτοτελές τμήμα του όλου οικοπέδου ιδιοκτησίας ............. και νότια με πλευρά ΑΚ μήκους μέτρων με ιδιοκτησία .............. Το όλο οικόπεδο εμβαδού 414,24 τ.μ. συνορεύει ανατολικά με πλευρά ΑΒ μήκους 18,40 μ. με κοινοτικό δρόμο πλάτους 8 μ., δυτικά με πλευρά ΓΔ μήκους 16 μ. με ιδιοκτησία ............., βόρεια με πλευρά ΒΓ μήκους 23,54 μ. με ιδιοκτησία ............. και νότια με πλευρά τεθλασμένη ΑΕΔ συνολικού μήκους 24,30 μ, με ιδιοκτησία .............. Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχτηκε ότι η πρώτη εναγομένη προέβη στην μεταβίβαση του ως άνω ακινήτου προς τον δεύτερο εναγόμενο - εγγονό της μη έχοντας πρόθεση βλάβης της ενάγουσας, χωρίς να γνωρίζει δηλαδή ότι με την απαλλοτρίωση του περιουσιακού της αυτού στοιχείου θα περιέλθει σε τέτοια οικονομική κατάσταση, ώστε η περιουσία που της απομένει να μην επαρκεί για την ικανοποίηση της. Και τούτο διότι, αποδείχτηκε ότι κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα κατά το οποίο ερευνάται το στοιχείο του δόλου του οφειλέτη, ήτοι κατά τον χρόνο πραγματοποίησης της επίδικης απαλλοτρίωσης στις 18.05.2012, η ενάγουσα δεν είχε προβεί εισέτι ούτε στο οριστικό κλείσιμο του αλληλόχρεου λογαριασμού της πιστούχου ............. - θυγατέρας της πρώτης εναγομένης, ούτε στην όχληση της πρώτης εναγομένης με την κοινοποίηση σ` αυτήν, με την ιδιότητα της ως εγγυήτριας, εξωδίκου εγγράφου με το οποίο να της γνωστοποιεί την πρόθεση της να προβεί στην καταγγελία και το οριστικό κλείσιμο του αλληλόχρεου λογαριασμού που είχε ανοιχθεί υπέρ της ως άνω πιστούχου, γεγονότα άλλωστε που έλαβαν χώρα ένα χρόνο μετά την φερόμενη ως καταδολιευτική δικαιοπραξία από την πρώτη εναγομένη. Περαιτέρω, αποδείχτηκε ότι οι σχέσεις της πρώτης εναγομένης και της πιστούχου θυγατέρα της ............. μετά την σύναψη της ως άνω σύμβασης πίστωσης με αλληλόχρεο λογαριασμό είχαν ψυχρανθεί λόγω έτερων οικογενειακών και οικονομικών προβλημάτων με αποτέλεσμα η πρώτη εναγομένη να μην γνωρίζει ότι η πιστούχος και πρωτοφειλέτρια κόρη της έχει σταματήσει τις καταβολές, δεν εξυπηρετεί τον αλληλόχρεο λογαριασμό της ως άνω πιστώσεως και ότι υπάρχει παθητικό υπόλοιπο εναντίον της καθώς και το ακριβές ύψος αυτού. Οσον αφορά δε στο από 18.04.2011 έγγραφο-ειδοποίηση της ενάγουσας προς την πιστούχο, το οποίο κοινοποιήθηκε διά θυροκολλήσεως και στην πρώτη εναγομένη, ως εγγυήτρια, στις 27.04.2011 οτην διεύθυνση κατοικίας της στην Αθήνα και συγκεκριμένα στην οδό ............. αρ. ... και ............., αυτή (πρώτη εναγομένη) δεν έλαβε ποτέ πραγματική γνώση του περιεχομένου αυτού. Ας σημειωθεί, δε, ότι το εν λόγω έγγραφο της κοινοποιήθηκε με τον ως άνω τρόπο ένα έτος πριν την φερόμενη ως καταδολιευτική δικαιοπραξία και συνεπώς εάν υφίστατο πρόθεση βλάβης της ενάγουσας εκ μέρους της πρώτης εναγομένης και ο σκοπός, της επίδικης μεταβίβασης ήταν καταδολιευτικός θα προέβαινε οτην κατάρτιση αυτής σε πιο σύντομο χρονικό διάστημα και δεν θα άφηνε να παρέλθει χρονικό διάστημα ενός ολόκληρου έτους. Τέλος, αποδείχτηκε ότι η επίδικη δικαιοπραξία μεταβίβασης λόγω δωρεάς εν ζωή από την πρώτη εναγομένη στον δεύτερο εναγόμενο - εγγονό της έγινε για λόγους ηθικής υποχρέωσης αυτής προς τον τελευταίο, καθόσον η ίδια (πρώτη εναγομένη) είχε ήδη εκπληρώσει το ηθικό καθήκον της ως γιαγιά προς τα υπόλοιπα εγγόνια που έχει αποκτήσει από την έτερη κόρη της και θεία του δεύτερου εναγομένου ............., αφού από το έτος 2003 είχε μεριμνήσει να περιέλθει σε αυτά n ψιλή κυριότητα ενός οικοπέδου εμβαδού 760,06 τ.μ. με τις υπάρχουσες σ` αυτό παλιές αποθήκες εμβαδού 89,60 τ.μ., κείμενο στο Λιανοκλάδι Φθιώτιδας. Κατ` ακολουθία των ανωτέρω και εφόσον δεν προέκυψε πρόθεση βλάβης της ενάγουσας εκ μέρους της πρώτης εναγομένης κατά την κατάρτιση της φερόμενης ως καταδολιευτικής δικαιοπραξίας, που αποτελεί μία εκ των προϋποθέσεων για τη διάρρηξη αυτής, η υπό κρίση αγωγή πρέπει να απορριφθεί, ως κατ` ουσίαν αβάσιμη, παρέλκει, δε, η εξέταση της ένστασης των εναγομένων περί ύπαρξης στο πρόσωπο της πρώτης εναγομένης έτερου περιουσιακού στοιχείου ικανού να ικανοποιήσει την απαίτηση της ενάγουσας. Τέλος, η ενάγουσα πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα των εναγομένων, λόγω της ήττας της (άρθρ. 176 ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ` αντιμωλίαν των διαδίκων.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αγωγή.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την ενάγουσα τα δικαστικά έξοδα των εναγομένων, τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στη Λαμία στις 08.01.2015 και
Δημοσιεύτηκε στον ίδιο τόπο σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, με την εξής σύνθεση: Σοφία - Αλεξάνδρα Ζήκου Πρόεδρο Πρωτοδικών, λόγω μετάθεσης του Προέδρου Πρωτοδικών Αλέξανδρου Οικονόμου, Ιωάννη Μπαντίδη Πρωτοδίκη και Βασιλική Παπαγιάννη Πρωτοδίκη- Εισηγήτρια, στις 29 Ιανουαρίου 2015.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Α΄ δημοσίευση ΝΟΜΟΣ
