ΕΚΟΥΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Αριθμός 7023/02-10-2014

ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Ειρηνοδίκη Ευδοκία Σελησίου, που ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσσης του Ειρηνοδικείου και από τη Γραμματέα Χριστίνα Μαραγκάκη.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στις 17 Μαρτίου 2014, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των διαδίκων:

ΑΙΤΟΥΝΤΟΝ: 1) ………………………………..2) ………………………………………………………………………………….., από τους οποίους ο μεν πρώτος παραστάθηκε μετά, η δε δεύτερη δια της πληρεξούσιας δικηγόρου Θεοδώρας Θεοδώρου (Α.Μ.: 6874).

ΤΟΝ ΠΙΣΤΩΤΡΙΩΝ ΠΟΥ ΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΗ ΔΙΚΗ, οι οποίς κατέστησαν διάδικοι μετά τη νόμιμη κλήτευσή τους (άρθρ. 5 του Ν. 3869/2010 και 748 παρ. 2 ΚΠολΔ): 1) Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «…………………………….», που εδρεύει στην Αθήνα, ………………και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Ευθαλία Νάστα (Α.Μ.: 9856), 2) Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «…………………………..», που εδρεύει στην Αθήνα, ………………………….., και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Παρασκευή Γάτσιου (Α.Μ.: 8314), 3) Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «………………………………», που εδρεύει σιην Αθήνα, …………………και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Μεταξία Βαβρίτσα (Α.Μ.: 7359) και 4) Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία “……………………….», που εδρεύει στην Αθήνα, ……………………..και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Κωνσταντία Παναγιωτίδου (Α.Μ.: 8555) .

Οι αιτούντες ζητούν να γίνει δεκτή η με αρ. έκθ. κατάθ. 5686/11-4-2012 αίτησή τους που απευθύνεται προς το Δικαστήριο αυτό για όσους λόγους επικαλούνται σ’ αυτή.

Κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από το σχετικό πινάκιο στη σειρά της και κατά τη συζήτησή της στο ακροατήριο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις που κατέθεσαν.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Με την κρινόμενη αίτησή τους όπως παραδεκτά συμπλήρωσαν και διόρθωσαν αυτήν (άρθρ. 741 ΚΠολΔ σε συνδ. με τα άρθρ. 591 παρ. 1 και 745 του ίδιου Κώδικα) κατά τη συζήτησή της στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου (βλ. ταυτάριθμα πρακτικά), οι αιτούντες, επικαλούμενοι έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και ότι έχουν περιέλθει σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους προς τις πιστρώτριες που αναφέρονται στην περιεχόμενη στην αίτηση αναλυτική κατάσταση ,ζητούν,όπως σαφώς συνάγεται από το όλο περιεχόμενο της αίτησης ,τη διευθέτησή τους από το Δικαστήριο, με την εξαίρεση από την  εκποίηση της κύριας κατοικίας τους, ώστε να επέλθει ολική ή μερική απαλλαγή τους από κάθε τυχόν υφιστάμενο υπόλοιπο των χρεών τους, σύμφωνα με το σχέδιο διευθέτησης που υποβάλλουν με σκοπό την απαλλαγή τους απ’ αυτά. Με το παραπάνω περιεχόμενο η αίτηση, αρμόδια φέρεται για συζήτηση στο Δικαστήριο αυτό, κατά τη διαδικασία της εκούσιας διαδικασίας των άρθρων 741 επ. ΚΠολΔ (άρθρο 3 Ν. 3869/2010). Για το παραδεκτό της α) τηρήθηκε το στάδιο του εξωδικαστικού συμβιβασμού που προβλεπόταν από την παρ.2 του άρθρου 4 του Ν.3869/2010 που εξακολουθεί να ισχύει όμως για τις εκκρεμούσες αιτήσεις (άρθρ. 19 παρ. 3 Ν. 4161/2013), με τη διαμεσολάβηση προσώπων απ’ αυτά που έχουν τη σχετική εξουσία από το νόμο (βλ. άρθρο 2 Ν. 3869/2010), ο οποίος απέτυχε, (βλ. τις από 30-3-2012 βεβαιώσεις αποτυχίας της διαμεσολαβήτριας δικηγόρου Θεσσαλονίκης Θεοδώρας Θεοδώρου) β) κατατέθηκε μέσα στην εξάμηνη προθεσμία του άρθρου 2 παρ. 1 του Ν. 3869/2010 από την αποτυχία του εξωδικαστικού συμβιβασμού και γ) δεν εκκρεμεί άλλη αίτηση των αιτούντων για τη ρύθμιση των χρεών τους στο Δικαστήριο αυτό ή άλλο Ειρηνοδικείο της χώρας ούτε έχει απορριφθεί προγενέστερη αίτησή τους για ουσιαστικούς λόγους, όπως διαπιστώθηκε μετά από αυτεπάγγελτο έλεγχο κατ’ άρθρο 13 παρ. 2 του Ν. 3869/2010 (βλ. σχετικές βεβαιώσεις του γραμματέα του Ειρηνοδικείου Αθηνών, καθώς και της Γραμματέως του παρόντος Δικαστηρίου). Παραδεκτά εισάγεται για συζήτηση μετά:   α) την εμπρόθεσμη και νομότυπη κλήτευση των μετεχουσών πιστωτριών με την επίδοση σε αυτές αντιγράφου της αίτησης με την πράξη ορισμού δικασίμου (άρθρ. 5 παρ. 1 Ν. 3869/2010 όπως ιροπ. με άρθρο 85 Ν. 3996/2011), β) χην| εμπρόθεσμη κατάθεση στη γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού των εγγράφων του άρθρου 4 παρ. 2 και 4 Ν.3869/2010  (βεβαίωση αποτυχίας εξωδικαστικού συμβιβασμού, υπεύθυνη δήλωση για την ορθότητα και πληρότητα των καταστάσεων κλπ.), γ) την αποτυχία του δικαστικού συμβιβασμού. Η αίτηση είναι ορισμένη, καθόσον περιέχει όλα τα κατά νόμο (άρθ. 4 παρ. 1 Ν.3869/2010) στοιχεία, ήτοι:  1) μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών των αιτούντων-φυσικών προσώπων, 2) κατάσταση της περιουσίας τους και των εισοδημάτων τους, 3) κατάσταση των πιστωτριών τους και των απαιτήσεών τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα, 3) σχέδιο διευθέτησης των οφειλών τους, και 4) αίτημα ρύθμισης αυτών με σκοπό την προβλεπόμενη από το νόμο απαλλαγή τους (Ε. Κιουπτσίδου- Στρατουδάκη, Αρμεν. 64-Ανάτυπο, σελ. 1477), απορριπτομένων των σχετικών αναφορικά με θέματα πέραν των ως άνω απαιτουμένων για το ορισμένο της αιτήσεως ισχυρισμών των πιστωτριών περί αοριστίας της (αιτήσεως), τα οποία αφορούν την αποδεικτική διαδικασία. Περαιτέρω, η αίτηση είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 5, 8, 9 και 11 του Ν. 3869/2010, όπως ισχύει σήμερα μετά την τελευταία τροποποίησή του με το νόμο 4161/2013. Εφόσον δε, δεν επιτεύχθηκε δικαστικός συμβιβασμός μεταξύ των αιτούντων και των πιστωτριών τους, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα. Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος των αιτούντων, στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου (οι μετέχουσες στη δίκη πιστώτριες δεν πρότειναν και δεν εξέτασαν μάρτυρα), η οποία εκτιμάται καθεαυτή, αλλά και σε συνδυασμό προς τις λοιπές αποδείξεις, από τα έγγραφα που παραδεκτά και νόμιμα προσκομίζουν οι διάδικοι, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε προκειμένου να χρησιμεύσουν προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρ.336 παρ. 3 και 395 του ΚΠολΔ.), από τις ομολογίες των διαδίκων που προκύπτουν από τους ισχυρισμούς τους (άρθρ.261, 352, 339 του ΚΠολΔικ), και από τα διδάγματα της κοινής πείρας τα οποία λαμβάνει αυτεπαγγέλτως το Δικαστήριο υπ’ όψιν και χωρίς απόδειξη, (άρθρ.336 παρ. 1 και 4 του ΚΠολΔικ) αποδείχθηκαν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: ο αιτών……………………….., που έχει γεννηθεί το έτος 1971, και η αιτούσα …………………………, που έχει γεννηθεί το έτος 1982, είναι σύζυγοι και από το γάμο τους έχουν αποκτήσει δύο τέκνα, τα οποία είναι ανήλικα, ηλικίας σήμερα 9 και 2 ετών αντίστοιχα. Ο αιτών, από τον πρώτο γάμο του έχει άλλα δύο ανήλικα τέκνα, ηλικίας 16 και 13 ετών αντίστοιχα, προς τα οποία καταβάλει μηνιαίως ως διατροφή το ποσό των 300 ευρώ. Ο ίδιος, εργάζεται ως ιδιωτικός υπάλληλος στην εταιρία …………………..», και οι αποδοχές του, από το ποσό των 1.700 ευρώ που ανέρχονταν κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης, ανέρχονται πλέον στα 1.000 ευρώ. Η σύζυγός του δεύτερη αιτούσα, δεν εργάζεται, ασχολούμενη αποκλειστικά με την ανατροφή των ανήλικων παιδιών της, ούτε εργαζόταν στο παρελθόν, εισόδημά της δε έως και το έτος 2009 αποτελούσαν τα μισθώματα που εισέπραττε από την εκμίσθωση ποσοστού συνιδιοκτησίας της επί ενός κληρονομιαίου ακινήτου στη ……………., το οποίο όμως έχει ήδη πωληθεί, κι έτσι πλέον το εισόδημά της από οποιαδήποτε πηγή, είναι μηδενικό. Οι απαιτούμενες οικογενειακές τους δαπάνες περιλαμβάνουν την κάλυψη των βιοτικών αναγκών των ιδίων, και των ανηλίκων τέκνων τους, στις οποίες πρέπει νά  συμπεριληφθεί το ποσό των 300 ευρώ που καταβάλει κατά τα ως άνω ο πρώτος των αιτούντων, ως διατροφή των ανηλίκων τέκνων του από τον πρώτο του γάμο. Σε χρόνο προγενέστερο του έτους, οι αιτούντες, είχαν αναλάβει τα παρακάτω χρέη, τα οποία τόσο αυτά προς τους ανέγγυους όσο και αυτά και προς τους ενέγγυους πιστωτές, κατά πλάσμα του νόμου, θεωρούνται με την κοινοποίηση της αίτησης ληξιπρόθεσμα και υπολογίζονται με την τρέχουσα αξία τους κατά το χρόνο κοινοποίησης της αίτησης, με εξαίρεση τα παρακάτω εμπραγμάτως ασφαλισμένα στεγαστικά δάνεια, των οποίων ο εκτοκισμός συνεχίζεται με το επιτόκιο ενήμερης οφειλής μέχρι το χρόνο έκδοσης της απόφασης (άρθ. 6 παρ. 3 Ν. 3869/2010), και από τα οποία υφίστανται οφειλές των αιτούντων και συγκεκριμένα οι εξής: 1) Προς την ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «……………………», οφείλουν ως συνοφειλέτες α) από στεγαστικό δάνειο, μαζί με τους τόκους (έξοδα δεν υπάρχουν), την 18-1-2012, 97.990,64 ευρώ και β) από επισκευαστικό δάνειο, μαζί με τους τόκους (έξοδα δεν υπάρχουν), την 18-1-2012, 35.073,48 ευρώ. Οι ως άνω απαιτήσεις της πιστώτριας, είναι ασφαλισμένες με προσημείωση υποθήκης α’ και β’ σειράς, επί της κύριας κατοικίας των αιτούντων για την οποία θα γίνει λόγος εκτενώς κατωτέρω, πλην όμως δεν προσκομίστηκαν στοιχεία για το επιτόκιο ενήμερης οφειλής ώστε να υπολογιστεί η τρέχουσα αξία τους με τον υπολογισμό τόκων κατά το χρόνο έκδοσης της απόφασης, αφού μέχρι τότε συνεχίζουν να εκτοκίζονται (άρθ. 6 παρ. 3 Ν. 3869/10). Περαιτέρω ο αιτών, στην ίδια ως άνω τράπεζα οφείλει από τη χρήση μιας πιστωτικής κάρτας, την 25- 4-2012, η σύμβαση χορήγησης της οποίας έχει ήδη καταγγελθεί, 1.837,34 ευρώ. Επομένως η συνολική οφειλή του αιτούντα στην παραπάνω πιστώτρια, ανέρχεται στα 134.901,46 ευρώ και της απούσας στα 133.064,12 ευρώ. 2) Στην ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «……………………………….», ο αιτών οφείλει από καταναλωτικό δάνειο, μαζί με τους τόκους (έξοδα δεν υπάρχουν), την 25-4-2012 8.467,90 ευρώ, 3) Στην ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «…………………..» , οφείλει από τη χρήση πιστωτικής κάρτας, μαζί με τους τόκους (έξοδα δεν υπάρχουν), την 16-11- 2011, 2.921,61 ευρώ, ενώ δεν προσκομίστηκαν στοιχεία για το επιτόκιο ενήμερης οφειλής, ούτε για το υπόλοιπο της άνω οφειλής του αιτούντα κατά το χρόνο κοινοποίησης της αίτησης στην άνω πιστώτρια και 4) Στην ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «………………………», οφείλει α) από τη χρήση μιας πιστωτικής κάρτας, μαζί με τους τόκους (έξοδα δεν υπάρχουν), την 18-11-2011, 933,46 ευρώ, β) ομοίως από τη χρήση μιας πιστωτικής κάρτας, μαζί με τους τόκους (έξοδα δεν υπάρχουν), την 14-11-2011, 21,70 ευρώ και γ) από ένα καταναλωτικό δάνειο, μαζί με τους τόκους και τα έξοδα, την 9-11-2011, 8.873,02 ευρώ, ενώ δεν προσκομίστηκαν στοιχεία για το επιτόκιο ενήμερης οφειλής, ούτε για τα υπόλοιπα των άνω οφειλών του αιτούντα κατά το χρόνο κοινοποίησης της αίτησης στην άνω πιστώτρια. Επομένως η συνολική οφειλή του αιτούντα στην παραπάνω πιστώτρια, ανέρχεται στα 9.828,18 ευρώ. Ήτοι ο απών, οφείλει συνολικά στους πιστωτές του 156.119,15 ευρώ (134.901,46+ 8.467,90 + 2.921,61 + 9.828,18), ενώ η συνολική οφειλή της απούσας στη μοναδική πιστώτριά της, ανέρχεται στα 133.064,12. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι οι απούντες, έχουν πάψει να εξυπηρετούν τα δάνειά τους και έχουν περιέλθει σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία να πληρώνουν τις ληξιπρόθεσμες χρηματικές οφειλές τους, η δε αδυναμία τους αυτή δεν οφείλεται σε δόλο, αφού δεν απεδείχθη κάτι τέτοιο, απορριπτομένου ως αβασίμου του σχετικού ισχυρισμού της πιστώτριας «……………» περί δόλιας περιέλευσης του αιτούντα σε μόνιμη αδυναμία πληρωμών. Περαιτέρω, αποδείχτηκε ότι το μοναδικό αξιόλογο περιουσιακό στοιχείο, το οποίο διαθέτουν οι αιτούντες κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου, είναι μία αυτοτελής κατοικία, που βρίσκεται στην περιοχή επέκτασης του ρυμοτομικού σχεδίου του οικισμού ……………….., του δ.δ ………………., και επί του υπ’ αριθμ. 04 οικοπέδου του……. Ο.Τ της ως άνω περιοχής, αποτελούμενη από ισόγειο εμβαδού 72,20 τ.μ και 1° όροφο εμβαδού 63,40 τ.μ, με ποσοστό επί του οικοπέδου και των λοιπών κοινοχρήστων και κοινοκτήτων μερών, 35,70%, με το δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης ενός τμήματος του οικοπέδου244,50τ.μ, συμπερλαμβανομένης και της επιφάνειας κάλυψης της κατοικίας. Η κατοικία αυτή, αποτελεί την κύρια κατοικία των αιτούντων και της οικογένειάς τους και της οποίας η αντικειμενική αξία ανέρχεται στο ποσό των 67.729,79 ευρώ (βλ. προσκομιζόμενα φύλλα υπολογισμού αξίας ακινήτων οικοπέδου και κτισμάτων), ήτοι δεν υπερβαίνει το όριο του αφορολογήτου ποσού που απαιτεί ο νόμος για την εξαίρεσή της από την εκποίηση. Για τη διάσωση λοιπόν της κύριας κατοικίας τους οι αιτούντες πρέπει να καταβάλουν μέχρι το 80% της αντικειμενικής αξίας της, κατ’ άρθρ. 9 παρ. 2 του Ν.3869/2010, όπως το δεύτερο εδάφιο αυτής (παρ. 2) αντικαταστάθηκε με την παρ.1 του άρθρ. 17 του Ν.4161/2013 σε συνδυασμό με την παρ.3 του άρθρ. 19 του ίδιου νόμου, δηλαδή ποσό μέχρι αυτό των 54.183,83 ευρώ, έκαστος δε κατά το ποσοστό του (50%), μέχρι αυτό των 27.091,91 ευρώ. Ακόμη, ο αιτών είναι κύριος ποσοστού 25% επί ενός αγροτεμαχίου εκτάσεως 3.600 τ.μ, που βρίσκεται στη θέση ……………….. του Δήμου ………………Θεσσαλονίκης, εμπορικής αξίας (του ποσοστού) 600 ευρώ, είναι κάτοχος και χρήστης ενός Ι.Χ.Ε αυτοκινήτου, εργοστασίου κατασκευής ΚΙΑ, τύπου …………… έτους κυκλοφορίας 2005, καθώς επίσης έχει στην κυριότητά του ένα μεταχειρισμένο Ι.Χ.Ε αυτοκίνητο, μάρκας …………………., έτους κυκλοφορίας 2007, εμπορικής αξίας 2.500  ευρώ.

Το Δικαστήριο δεν θα προβεί στην εκποίηση του ανωτέρω ποσοστού επί του αγροτεμαχίου του αιτούντα και του προπεριγραφομένου αυτοκινήτου, καθώς όσο αφορά το αγροτεμάχιο, πρόκειται για  μικρό εξ αδιαιρέτου ποσοστό χαμηλής κατά τα ως άνω αξίας, ενώ      όσο αφορά το αυτοκίνητο, αφενός μεν χρησιμοποιείται για τις ανάγκες της οικογένειας του, αφετέρου δε, δεν πρόκειται να προκαλέσει αγοραστικό ενδιαφέρον, λόγω της παλαιότητάς του αλλά ούτε και να αποφέρει κάποιο αξιόλογο τίμημα για την ικανοποίηση των πιστωτριών του αιτούντα, όπως άλλωστε και το αγροτεμάχιο, λαμβανομένων υπόψη και των εξόδων της διαδικασίας εκποίησης (αμοιβή εκκαθαριστή, έξοδα δημοσιεύσεων κλπ), γι’ αυτό και κρίνεται ότι δεν πρέπει να διαταχθεί η κατ’ άρθ. 9 παρ. 1 Ν. 3869/2010 εκποίησή τους. Με βάση τα προλεχθέντα συντρέχουν στο πρόσωπο των αιτούντων οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή τους στη ρύθμιση του Ν. 3869/10 και ειδικότερα λόγω των εξαιρετικών περιστάσεων που αντιμετωπίζουν, οι οποίες επικεντρώνονται στην παρούσα φάση στο ανεπαρκές κατά τα παραπάνω οικογενειακό εισόδημά τους για την κάλυψη των βιοτικών αναγκών τους, σ’ αυιή του άρθρου αρθ. 8 παρ. 5, περί μηδενικών ή μικρού ύψους καταβολών.

Όσον αφορά το ειδικότερο περιεχόμενο της ρύθμισης αυτής, το προς διάθεση στις πιστώτριές του από τον αιτούντα ποσό, ανέρχεται σε 50 ευρώ το μήνα, καθώς το Δικαστήριο κρίνει, ότι επί του παρόντος, είναι σε θέση να διαθέσει το ποσό αυτό για την ικανοποίηση μέρους των απαιτήσεων των πιστωτριών του, άλλωστε και ο ίδιος προτείνει την καταβολή του ποσού αυτού, ενώ όσο αφορά την αιτούσα, θα οριστούν μηδενικές καταβολές. Η ρύθμιση των χρεών του αιτούντα θα γίνει με μηνιαίες καταβολές απευθείας στις παραπάνω πιστώτριές Τράπεζες επί πενταετία (60 ισόποσες δόσεις), που θα αρχίζουν ένα μήνα μετά τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης, κατ’ αρθ. 8 παρ 2 Ν 3869/2010, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 16 παρ.2 του Ν.4161/2013. Όπως προαναφέρθηκε, το συνολικό ποσό των οφειλών του ανέρχεται σε 156.119,15 ευρώ, το οποίο αναλύεται σε 134.901,46 ευρώ προς την «………………………..», 8.467,90 ευρώ προς την «……………………..», 2.921,61 ευρώ προς την «…………………..» και 9.828,18 ευρώ προς την «………………….». Σε καθεμία από τις πιστώτριές αυτές αναλογεί από το ποσό των 50 ευρώ της μηνιαίας δόσης, στην πρώτη αυτό των 43,20 ευρώ, στη δεύτερη αυτό των 2,71 ευρώ, στην τρίτη αυτό των 0,94 ευρώ και στην τέταρτη αυτό των 3,15 ευρώ. Περαιτέρω στην πράξη δεν αποκλείεται η εμφάνιση ακραίων ή εξαιρετικών περιπτώσεων οφειλετών, οι οποίοι έχουν πραγματική αδυναμία καταβολών και ελάχιστου ακόμη ποσού. Τούτο ενδεικτικά μπορεί να συμβεί σε περίπτωση χρόνιας χωρίς υπαιτιότητα του οφειλέτη ανεργίας, σοβαρών προβλημάτων υγείας του ή άλλου μέλους της οικογένειας του, ανεπαρκούς εισοδήματος για την κάλυψη στοιχειωδών βιοτικών αναγκών ή άλλων λόγων ισοδύναμης βαρύτητας. Τέτοιες περιπτώσεις λαμβάνει υπόψη ο νομοθέτης και επιχειρεί ειδική ρύθμιση στην παρ.5 του άρθρ.8 του Ν. 3869/2010. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν τηρείται ο κανόνας που επιβάλλεται με την παρ.2 του ίδιου άρθρου, αλλά επιτρέπεται στο δικαστήριο να καθορίζει μηνιαίες καταβολές μικρού ύψους ή και μηδενικές ακόμη καταβολές κατά τη διατύπωση του νόμου. Το δικαστήριο προ βαίνοντας σε εφαρμογή της διάταξης του εδ. α” της παρ.5 του άρθρ.8 του άνω νόμου, ορίζει με την ίδια απόφαση νέα δικάσιμο που απέχει από την προηγούμενη όχι λιγότερο από πέντε (5) μήνες για επαναπροσδιορισμό των μηνιαίων καταβολών. Στη νέα αυτή δικάσιμο είτε επαναλαμβάνει την προηγούμενη απόφασή του είτε προσδιορίζει εκ νέου τις καταβολές προς τα πάνω ή προς τα κάτω, αν συντρέχει περίπτωση. Για τη νέα δικάσιμο οι διάδικοι (οφειλέτες-πιστωτές) ενημερώνονται με δική τους επιμέλεια. Από τη διάταξη της παρ.5 του άρθρ.8 του άνω νόμου, δηλαδή, προκύπτει ότι με τον καθορισμό μηδενικών ή μικρού ύψους καταβολών από το δικαστήριο δεν εκκαθαρίζεται οριστικά το θέμα της απαλλαγής του οφειλέτη από τα χρέη αλλά αναμένεται η παρέλευση των πέντε (5) ετών και έλεγχος μήπως μέσα στο διάστημα αυτό αλλάξουν τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη και τα τυχόν εισοδήματά του, που να δικαιολογήσουν νέο προσδιορισμό του ύψους των καταβολών (βλ. Αθ. Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων με βάση τον Ν.3869/2010, όπως ισχύει μετά τις επελθούσες νομοθετικές μεταβολές, σελ. 197-198, αριθμ.66-67, ΕιρΑχαρν 3/2011, ΕιρΠατρ. 16/2012, ΕιρΠαμίσου 1/2012 Νόμος, ΕιρΘεσ 7730/2011,αδημ.). Επειδή η παρούσα δυσμενής οικονομική κατάσταση των αιτούντων, η οποία οφείλεται κατά κύριο λόγο σιη δύσκολη οικονομική κατάσταση της; χώρας, κρίνεται προσωρινή, δεδομένου ότι δεν μπορεί να εκτιμηθεί για πόσο χρονικό διάστημα οι αιτούντες θα παραμείνουν στην ίδια οικονομική κατάσταση, καθώς υπάρχει ενδεχόμενο ανεύρεσης εργασίας από την αιτούσα, η οποία, είναι μόνο 32 ετών, κι όπως ορίζεται στην παρ. 3 του άρθρ. 8 του Ν.3869/2010, σε κάθε περίπτωση οφείλει να εργάζεται κατά την διάρκεια της περιόδου ρύθμισης, ή αν δεν εργάζεται να καταβάλει εύλογη προσπάθεια για την εξεύρεση ανάλογης εργασίας, και σύμφωνα με τα προαναφερόμενα συντρέχουν στο πρόσωπο των αιτούντων εξαιρετικές περιπτώσεις και συγκεκριμένα χρόνια ανεργία της απούσας, και ανεπάρκεια εισοδήματος, για την κάλυψη των βασικών βιοτικών αναγκών τους. Γι’ αυτό πρέπει, κατ’ εφαρμογή της διάταξης του άρθρ. 8 παρ.5 του Ν. 3869/2010, μετά τον ορισμό κατά τα ως άνω μικρού ύψους καταβολών για τον αιτούντα και μηδενικών καταβολών για την αιτούσα, να οριστεί συγχρόνως νέα δικάσιμος, για επαναπροσδιορισμό των μηνιαίων καταβολών, η 29-9-2015, στον συνήθη τόπο και χρόνο συνεδρίασης του Δικαστηρίου, θεωρώντας ότι εντός του χρονικού αυτού διαστήματος, μέχρι τη νέα δικάσιμο, είναι δυνατό να έχει βελτιωθεί η οικονομική τους κατάσταση, ώστε σ’ αυτήν (άνω νέα δικάσιμο) να προσδιορισθούν οι μηνιαίες καταβολές του άρθρ. 8 παρ.2 του Ν.3869/2010, αλλά να ορισθούν και αυτές του άρθρ. 9 παρ.2 του ίδιου νόμου, δηλαδή αυτές για τη διάσωση της κύριας κατοικίας τους, ως προς το χρόνο έναρξής τους, τη διάρκειά τους και το ποσό τους. Κατόπιν τούτων η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσία και να ρυθμιστούν οι οφειλές των αιτούντων σύμφωνα με το διατακτικό. Σημειώνεται στο σημείο αυτό, ότι λόγω του ελάχιστου των καταβολών ως προς τη δεύτερη, τρίτη και τέταρτη πιστώτρια για το χρονικό αυτό διάστημα της προσωρινής έως την επανασυ ζήτηση της υπόθεσης ρύθμισης των οφειλών του αϊτούντα, παρέχεται σ’ αυτόν η δυνατότητα καταβολής των οριζόμενων δόσεων εφάπαξ, και συγκεκριμένα, ποσού τριάντα δύο ευρώ και πενήντα δύο λεπτών (32,52 – 12 μήνες X 2,71 ευρώ) εφάπαξ προς τη δεύτερη πιστώτρια, ποσού έντεκα ευρώ και είκοσι οκτώ λεπτών (11,28 – 12 μήνες X 0,94 ευρώ) προς την τρίτη πιστώτρια και ποσού τριάντα επτά ευρώ και ογδόντα λεπτών (37,8 – 12 μήνες X 3,15 ευρώ) προς την τέταρτη πιστώτρια. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 5 του Ν. 3869/2010.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.

ΡΥΘΜΙΖΕΙ τα χρέη της απούσας με μηδενικές μηνιαίες καταβολές, και του αϊτού ντα, με μηνιαίες καταβολές ποσού 50,00 ευρώ προς τις πιστώτριες Τράπεζες και συγκεκριμένα: ποσού σαράντα τριών ευρώ και είκοσι λεπτών     (43,20) προς την «………………………..», ποσού δύο ευρώ και εβδομήντα ενός λεπτού (2,71) προς την «……………………….», ποσού ενενήντα τεσσάρων λεπτών (0,94) προς την «………………………», και ποσού τριών ευρώ και δέκα    πέντε λεπτών (3,15) ευρώ προς την «……………………», παρέχοντας σ’ αυτόν τη δυνατότητα καταβολής εφάπαξ ποσού τριάντα δύο ευρώ και πενήντα δύο λεπτών (32,52) ευρώ προς την «…………………………….», ποσού έντεκα      ευρώ και είκοσι οκτώ λεπτών (11,28) ευρώ προς την «…………………………….», και ποσού τριάντα επτά ευρώ και ογδόντα λεπτών (37,8) ευρώ προςτην «……………………». Οι παραπάνω καταβολές θα αρχίζουν ένα μήνα μετά τη    δημοσίευση της παρούσας απόφασης, και θα ισχύσουν  για το χρονικό διάστημα μέχρι τη δημοσίευση της νέας απόφασης του Δικαστηρίου τούτου που θα επαναπροσδιορίζει τις μηνιαίες καταβολές.

ΕΞΑΙΡΕΙ της εκποίησης την κύρια κατοικία τωναιτούντων και ειδικότερα μία αυτοτελή κατοικία, που βρίσκεται στην περιοχή επέκτασης του ρυμοτομικού σχεδίου του οικισμού……………….., του δ.δ ………………….., και επί του    υπ” αρ…………………………………….οικοπέδου του Γ256 Ο.Τ της ως άνω περιοχής, αποτελούμενη από ισόγειο εμβαδού 72,20 τ.μ και 1° όροφο εμβαδού 63,40 τ.μ, με ποσοστό επί του οικοπέδου και των λοιπών κοινοχρήστων και     κοινοκτήτων μερών  35,70% με το δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης ενός τμήματος του οικοπέδου 244,50 τ.μ, συμπεριλαμβανομένης και της επιφάνειας κάλυψης της κατοικίας.

ΟΡΙΖΕΙ νέα δικάσιμο για επαναπροσδιορισμό τωνμηνιαίων καταβολών, αλλά και για ορισμό αυτών του άρθρ.9 παρ. 2 του νόμου 3869/2010, δηλαδή για τη διάσωση της κύριας κατοικίας τους, ως προς το χρόνο έναρξής τους, τη διάρκειά τους και το ποσό τους, την 29-9-2015, κατά το χρόνο και τόπο που συνεδριάζει το Δικαστήριο αυτό.