Όσοι έχουν προβεί σε ρυθμίσεις ως και 100 δόσεων με το ν. 4321/21.3.2015 θα πρέπει να έχουν υπόψη τους τις προϋποθέσεις πληρωμών ώστε να μην απολεσθεί η ρύθμιση , ιδίως λόγω της βεβαίωσης και νέων φόρων όπως ο ΕΝΦΙΑ. Δυστυχώς για μια ακόμα φορά δεν αρκεί η αρχική ανάγνωση του νόμου αλλά ο συνεχής επανέλεγχος του περιεχομένου του , αφού κατά τη συνήθη τακτική , νομοθετήματα ακόμα και πολύ πρόσφατα διαφοροποιούνται ουσιαστικά ως προς περιεχόμενο , μέσα σε ελάχιστο χρόνο.
Κατ’ αρχήν, και στην περίπτωση των ρυθμίσεων των οφειλών ισχύουν διαφορετικά δεδομένα για τις οφειλές προς το Δημόσιο και διαφορετικά για τις οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία .Ο ν. 4321/2015 προβλέπει για την απώλεια των ρυθμίσεων οφειλών προς το Δημόσιο στο άρθρο 8 όπου ορίζει ότι η ρύθμιση απόλλυται, με συνέπεια την υποχρεωτική άμεση καταβολή του υπολοίπου της οφειλής, σύμφωνα με τα στοιχεία της αρχικής βεβαίωσης και την άμεση επιδίωξη της είσπραξής της με όλα τα προβλεπόμενα από την ισχύουσα νομοθεσία μέτρα, εάν ο οφειλέτης:
α) δεν καταβάλλει δύο (2) συνεχόμενες μηνιαίες δόσεις κατά τη διάρκεια του πρώτου οκταμήνου της ρύθμισης ή μετά την πάροδο του οκταμήνου δεν καταβάλλει τρεις (3) συνεχόμενες μηνιαίες δόσεις ή καθυστερήσει την καταβολή των τριών (3) τελευταίων δόσεων της ρύθμισης για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα,
β) δεν υποβάλλει τις προβλεπόμενες δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος και του φόρου προστιθέμενης αξίας, καθ’ όλο το διάστημα της ρύθμισης των οφειλών του και μέχρι την εξόφλησή της, εντός τριών (3) μηνών το αργότερο από την παρέλευση της προθεσμίας υποβολής τους.
γ) έχει ενταχθεί στη ρύθμιση με εσφαλμένες βεβαιώσεις. Η περίπτωση γ΄ προστέθηκε με το άρθρο 49 παρ.2 Ν.4331/2015,ΦΕΚ Α 69/2.7.2015, δηλαδή ούτε 4 μήνες μετά ! την αρχική έκδοση της διάταξης.
δ) δεν έχει τακτοποιήσει κατά νόμιμο τρόπο τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του, ατομικές, καθώς και αυτές για τις οποίες έχει ευθύνη καταβολής, από την ημερομηνία υπαγωγής στη ρύθμιση και εντός της προθεσμίας που ορίζεται στις διατάξεις του άρθρου 47του ν.4174/2013 (Κ.Φ.Δ.) και του άρθρου 7 του ν.δ. 356/1974 (Κ.Ε.Δ.Ε.), όπως ισχύουν κατά περίπτωση.
Η περίπτωση δ που ενδιαφέρει ιδίως εκείνους στους οποίους, πέραν της υφιστάμενης ρύθμισης, βεβαιώνονται και νέα ποσά (π.χ. ΕΝΦΙΑ) όχι μόνο προστέθηκε με διαφορετικό νομοθέτημα ( παρ. 15δ υποπαρ Δ.1 του άρ 2 Ν 4336/2015) , αυτή τη φορά 5 μήνες μετά τον αρχικό νόμο 4321/2015, αλλά πρόλαβε και αντικαταστάθηκε με το άρθρο 5 παρ.1 του Ν.4337/2015,ΦΕΚ Α 129/ 17.10.2015 δηλαδή μόλις προ δύο εβδομάδων. Μάλιστα, η τροποποίηση είναι σημαντική διότι αν κάποιος διάβασε το νόμο στις αρχές Οκτωβρίου θα είχε την πεποίθηση, ορθώς, ότι έχει προθεσμία τριών μηνών για να τακτοποιήσει τις νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές αφού η αμέσως προηγούμενα ισχύουσα μορφή του άρθρου προέβλεπε ως προϋπόθεση απώλειας της ρύθμισης να μην έχει τακτοποιήσει ο φορολογούμενος κατά νόμιμο τρόπο τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του, ατομικές καθώς και αυτές για τις οποίες έχει ευθύνη καταβολής, από την ημερομηνία υπαγωγής στη ρύθμιση και μετά και το αργότερο εντός τριών (3) μηνών από την παρέλευση της νόμιμης προθεσμίας καταβολής τους.
Με την αλλαγή όμως που επέφερε ο νόμος 4337/17.10.2015 η 3μηνη προθεσμία καταργήθηκε και ο φορολογούμενος, που αγωνιά να μάθει πότε κινδυνεύει να χάσει τη ρύθμιση του, δεν παίρνει την σαφή και ευθεία απάντηση που αναζητά ,μια απάντηση στην εύλογη ερώτηση του «σε πόσο διάστημα χάνω τη ρύθμιση αν δεν πληρώσω τη δόση του ΕΝΦΙΑ;» . Αντίθετα, η νέα τροποποίηση του άρθρου , ακολουθώντας την προσφιλή- αλλά μόνο στο νομοθέτη- τακτική ,παραπέμπει στην προθεσμία όπως αυτή προβλέπεται σε άλλα νομοθετήματα , στα οποία θα πρέπει να προστρέξει ο φορολογούμενος για να λάβει την ποθητή πληροφορία. Προκειμένου , έτσι, να ορίσει την προθεσμία αναφέρει: «εντός της προθεσμίας που ορίζεται στις διατάξεις του άρθρου 47του ν.4174/2013 (Κ.Φ.Δ.) και του άρθρου 7 του ν.δ. 356/1974 (Κ.Ε.Δ.Ε.), όπως ισχύουν κατά περίπτωση». Στα άρθρα αυτά και των δύο νομοθετημάτων, που αφορούν μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης ,προβλέπεται η κοινοποίηση ατομικής ειδοποίησης καταβολής οφειλής προς τον φορολογούμενο σε περίπτωση μη καταβολής του οφειλόμενου φόρου και η δυνατότητα λήψης μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης σε περίπτωση μη καταβολής των ποσών ή μη υπαγωγής σε πρόγραμμα ρύθμισης οφειλών εντός τριάντα (30) ημερών.
Ο φορολογούμενος, δηλαδή , που έχει υπαχθεί σε ρύθμιση οφειλών προς το Δημόσιο με τον 4321/2015 και δεν μπορεί να πληρώσει άμεσα μεταγενέστερες δόσεις φόρων θα πρέπει, προκειμένου να μην απολέσει τη ρύθμιση , είτε να εξοφλήσει το νέο φόρο ή τη δόση του νέου φόρου μέσα σε 30 μέρες από την κοινοποίηση της ατομικής ειδοποίησης χρέους ή να ρυθμίσει και το νέο φόρο ή την κάθε δόση με τις ισχύουσες κάθε φορά διατάξεις( σήμερα σε 12 δόσεις). Επισημαίνεται η διαδικασία κοινοποιήσεων που προβλέπεται στο άρθρο 5 του ν.4174/2013 όπου μεταξύ άλλων προβλέπεται ότι η κοινοποίηση συντελείται ακόμα και μέσω των email των φορολογούμενων στη δηλωθείσα στο taxisnet ηλεκτρονική διεύθυνση τους.
Όσον αφορά στις ασφαλιστικές οφειλές , η δυνατότητα ρύθμισης έως και σε 100 δόσεις προβλέφθηκε με το άρθρο 28 του 4321/2015 ,με την παρ 3 του οποίου τέθηκε ως προϋπόθεση για την υπαγωγή στην ρύθμιση η καταβολή των τρεχουσών εισφορών από την 1.3.2015 και εφεξής. Με την παρ 13α, του ίδιου άρθρου ορίστηκε ότι η ρύθμιση απόλλυται σε περίπτωση: α. καθυστέρησης πέραν του ενός μηνός, μίας δόσης της ρύθμισης ανά 12μηνο προγράμματος ρύθμισης, β. μη καταβολής τρεχουσών εισφορών. Ειδικότερα, για τους οφειλέτες του ΟΑΕΕ και ΕΤΑΑ, η ρύθμιση απόλλυται σε περίπτωση: α. Μη καταβολής τρεχουσών εισφορών. β. Καθυστέρησης πέραν του ενός μηνός, τριών δόσεων της ρύθμισης ανά δωδεκάμηνο προγράμματος ρύθμισης. Οι πέραν της μίας δόσης καθυστερούμενες δόσεις της ρύθμισης προσαυξάνονται με επιπλέον επιτόκιο 0,25% μηνιαίως.
Μαρούσα Πρωτοπαπαδάκη-Δικηγόρος
